У нашай краіне стаўка зроблена на інтэнсіўнае развіццё сельскай гаспадаркі. Аграрны сектар рэспублікі не толькі забяспечвае ўласнае насельніцтва прадукцыяй раслінаводства і жывёлагадоўлі, але і ўмацоўвае экспарт, шукае новых гандлёвых партнёраў. Патрэба ў малочнай сыравіне ўзрастае з кожным годам. На Бераставіччыне шмат зроблена, каб нарошчваць “вал” і паляпшаць якасць малака. Кожны год уносіць свае здабыткі ў скарбонку дасягненняў аграрыяў. Не будзе выключэннем і гэты год, хаця “капрызы надвор’я”, безумоўна, стваралі перашкоды нарыхтоўцы кармоў. Работа ў жывёлагадоўлі – планамерная, і “заўтра” тут – гэта добра арганізаванае “сёння”.
СВК імя Варанецкага – моцная гаспадарка, дзе нядаўна быў уведзены ў эксплуатацыю новы малочнатаварны комплекс “Валотынь”. Вядома, не так проста ў перспектыве ўзбуйняць вытворчасць, павышаць сваю планку, але “дарогу асіліць той, хто ідзе”.
Вялікая ўвага ў гэтай гаспадарцы надаецца раскрыццю генетычнага патэнцыялу буйной рагатай жывёлы, павышэнню прадуктыўнасці кароў. У гэтым сельгаскааператыве зладжаная каманда спецыялістаў, пра якіх можна вобразна сказаць, што яны ўсё сваё жыццё прысвяцілі жывёлагадоўлі. Працаваць у такой няпростай галіне раўнадушны чалавек не зможа, жывёлу трэба любіць, як сваю, толькі тады “справа пойдзе”. Заатэхнік-селекцыянер СВК імя Варанецкага Ірына Кашэвіч (на здымку) адзначае, што менавіта гэтае пачуццё дало ёй штуршок у свой час выбраць для сябе Горацкую сельгасакадэмію, адну са старэйшых ВНУ краіны. Там далі ёй грунтоўныя веды, навучылі, як прымяняць навуку ў паўсядзённай “руціннай” рабоце. Спачатку яна працавала ў СВК “Пархімаўцы”, а з 2011 года — ў СВК імя Варанецкага. Агульны стаж яе ў жывёлагадоўлі ўжо больш за два дзесяткі гадоў. І ні разу за гэтыя гады, нягледзячы на цяжкасці, якія бываюць у кожнага чалавека, Ірына Міхайлаўна не засумнявалася, ці правільна выбрала сваю жыццёвую дарогу.
У СВК імя Варанецкага добра арганізаваны вытворчы працэс. Тут пільна сочаць, каб кожнае нованароджанае цялятка атрымала малодзіва, каб у яго была моцная імунная сістэма, таму што такія цяляты менш хварэюць, і з іх пры належным клопаце вырастаюць добрыя кароўкі. “На самацёк” важная справа не пускаецца, у цялят бяруцца аналізы крыві на імунаглабуліны. Прывагі цялушак “на ўзнаўленні” ў СВК імя Варанецкага з пачатку года — 772 грамы. Гэта дастойны паказчык, што вельмі радуе. Для ўзнаўлення статка адбіраюцца толькі цяляты, якія адпавядаюць строгім тэхналагічным патрабаванням, што станоўча сказваецц на прадуктыўнасці. Ірына Міхайлаўна гаворыць, што яе вопытныя калегі – галоўны заатэхнік СВК імя Варанецкага Вікенцій Адамчук і ветурач-гінеколаг Леанід Якусік прыкладваюць усе намаганні, каб вытворчасць тут адпавядала стандартам. Высокія надоі і вытворчасць малака гатунку “экстра” былі б немагчымыя без каманднай зладжанай работы дасведчаных спецыялістаў і працаўнікоў. Па-іншаму ў гэтай перспектыўнай гаспадарцы працаваць проста не ўмеюць, пра што сведчаць дастойныя паказчыкі.
У век урбанізацыі, калі ў нашых аграгарадках у магазінах можна ўбачыць багаты асартымент малочнай прадукцыі, мне было цікава, ці трымае сама Ірына Міхайлаўна карову? Аказалася, што менавіта так, а кароўка яе дае 8 тысяч кілаграмаў малака ў год. На заканчэнне нашай гутаркі захацелася мне задаць заатэхніку-селекцыянеру яшчэ адно, некалькі “правакацыйнае” пытанне:
— Вобразна кажучы, СВК імя Варанецкага – гэта наш “кіт” на Бераставіччыне, каб у краіне было больш такіх! За мінулы год ад каровы тут надаілі 8419 кілаграмаў малака, што вельмі радуе. А ў перспектыве, ці зможаце вы, нашы лідары, надойваць і па 9 тысяч кілаграмаў малака ад кароўкі?
Мая субяседніца адказала мудра:
— Надойваць і па 8 тысяч кілаграмаў малака ў год ад каровы няпроста, а па 9 тысяч – вельмі складана. Але я скажу так: пажадайце нам гэтага!
Шчыра жадаем! Няхай спадарожнічаюць нашым руплівым землякам моцнае здароўе, поспехі і ўдача!
Ніна Наддэ,
фота аўтара