Не так даўно па электроннай пошце атрымаў з Польшчы некалькі цікавых фотаздымкаў, на якіх адлюстраваны фрагменты жыцця ў Вялікай Бераставіцы даваеннага перыяду (20-30-я гг. ХХ ст.). Фотаздымкі са свайго сямейнага альбома даслаў жыхар горада Торуня Анджэй Яфімаў-Лагада. Ён з’яўляецца ўраджэнцам нашага мястэчка (нарадзіўся тут 1944 годзе). Дзед Анджэя Уладзіслаў Лагада і яго жонка Ядзвіга былі да вайны ўладальнікамі мясной лаўкі і невялікай чарачнай, якія размяшчаліся на Рынку мястэчка. Бацька Анджэя ў 1941-1944 гг. працаваў ветэрынырам. У лістападзе 1944 года ён загінуў на фронце. Адразу пасля вайны сям’я Лагадаў выехала ў Польшчу і пражывае там да гэтага часу. Тым не менш, спадар Анджэй цікавіцца гісторыяй Вялікай Бераставіцы і рэгулярна чытае на сайце матэрыялы “Бераставіцкай газеты”.
Сёння прапаную ўвазе чытачоў адзін з дасланых фотаздымкаў. Ён быў зроблены ў 30-я гады мінулага стагоддзя. На здымку група бераставіцкай моладзі стаіць на беразе Бераставічанкі каля “гарбатага” моста (з боку сучаснага масласырзавода). У цэнтры групы стаіць Гелена Лагада. Побач з ёю — маці Анджэя — Марыя Лагада, другі злева – яго хросны бацька Юзэф Лагада. Каля дрэва стаіць Вацлава Лагада. А на пярэднім плане сядзіць сын уладальнікаў Белага Дворка Юрэк Лэнпіцкі.
На заднім плане здымка відаць бераставіцкае возера (пашыранае рэчышча Бераставічанкі) і яго правы бераг. На дальнім беразе праглядваецца будынак вадзянога млына Касакоўскіх, фотаздымак якога быў змешчаны ў адным з нядаўніх нумароў “Бераставіцкай газеты”.
Сяргей Лушчык, г.Гродна
Четверг, 19.12.2024
Андрей. Спасибо Вам, что помните свою малую Родину. И делитесь своими фотографиями и воспоминаниями. Года уходят безвозвратно и с уходом старших людей многие события становится невозможно восстановить. Если будет охота то напишите мне коротко на е-маил: poronik@rambler.ru
Можно по польски. Обязательно отвечу. Привет тете Хеле.
Успехов Вам и здоровья 🙂
Dziekuje rowniez, Panie Andrzeju. Mam nadzieje, ze w najblizszych numerach gazety opublikuje jeszcze kilka zdjec z Panskiego albumu rodzinego. Dzieki za wspolprace. Pozdrawiam.
Z mojej rodziny żyje jeszcze 4 od lewej siostra mojej mamy Hela zd. Łahoda.W tym roku skończy 93 lat.Jak do niej przyjeżdżam to opowiadam jej o artykulach w Gazecie Brzostowickiej.Bardzo lubi słuchać.Z tego zamieszczonego zdjęcia tez się ucieszy podobnie jak ja.A młodzież i kiedyś i teraz lubi się ładnie ubrać nic dziwnego przecież W.Brzostowica była i jest Europą.
Dziękuję P.Siergiejowi i zaangażowanemu czytelnikowi P.Nikołajowi.Pozdrawiam Was.
Так,гэта была бераставіцкая інтэлігенцыя. Аднак і тыя людзі, якія фізычна працавалі, па выхадных (да касцёла)добра апраналісь. Кожны мужчына меў гарнітур і скураныя боты. У 1939,калі ўвайшла на гэтыя землі Чырвоная Армія,савецкі рубель прыраўнялі да польскага злотага адзін да аднаго. Чырвонаармейцы (афіцэры)скуплялі ў крамах ўсё падрад — абутак, адзенне, гадзіннікі, рулоны матэрыялу,цукеркі і г.д. Кантэйнеры,паштовыя пасылкі ішлі ў расійскую глыбінку поўныя тавару. За лічаны месяц-два усе крамы былі пустыя.
Думаю это не простые крестьяне, а с более зажиточной части населения.
Хотя и крестьяне в то время неплохо одевались, вот я выставлял снимок в нашей газете http://www.beresta.by/?p=3793#more-3793
Уровень жизни был выше чем в России в те годы, вот и одевались лучше.
Калі прыглядзецца-усе хлопцы ў гарнітурах(касцюмах) з краватамі (гальштукамі). Дзяўчыны-у дабротных паліто, на якіх часта былі нашытыя вялікія гузікі ў два рады, і берэты. Адразу ўспамінаецца старая польская прымаўка-вершык, якую ўзгадвалі старэйшыя людзі:
Шалюе,малюе,краваты вёнжэ і ўсува цёнжэ.
Так гаварылі некалі пра здольнага чалавека, які мог усё зрабіць. Сэнс гэтай прымаўкі наступны-і столяр, і мастак, і ўмее завязваць гальштук і, нават, прынімаць роды кабеты.
Думаю, што гэтыя, элегантна ўбраныя хлопцы і дзяўчыны, былі пакладзістыя і ў працы.
Cапраўды стылёвае, элегантнае адзенне. У сямейным альбоме маю некалькі фотаздымкаў сваёй бабулі і дзеда. Яны пражывалі да вайны ў Наваградзкім ваяводзтве. Апранутыя падобна да гэтай бераставіцкай моладзі. Гэтая мода перыядычна вяртаецца на сцэну. Думаю ў бліжэйшых нумарах апублікаваць яшчэ некалькі фота даваеннай бераставіцкай моладзі. У былым СССР сталінскіх часоў (да вайны) людзі звычайна апраналісь у форму, падобную да вайсковай. Адзенне пачало мяняцца ўжо напрыканцы 50-х.
Молодежь очень модно одета 🙂
И сегодня на любой вечер не стыдно было бы таким явиться.